Hercegnovski Stari grad je zaboravljen iako, uporno ponavljaju Novljani, ima šta da pokaže. Po fasadama nekih zgrada u kojima stvaraju umjetnici ne primjećuje se da je u njima prostor pun vrijednih
umjetnina, ali su reklame za nekretnine i kafane mnogo upadljivije. Stanovnici, posebno starosjedioci, su ogorčeni i kažu da njihov Stari grad nije ništa manje važan od kotorskog ili budvanskog, ali da je godinama po strani.
Osim par ljetnjih sezonskih dešavanja koja pune starogradske trgove, naročito Belavistu, i starih zidina i tvrđava, u njemu za turiste nema ničeg upadljivo primamljivog. A zapravo, u njemu su ljudi koji zatvoreni u svoje prostore stvaraju i pune ih slikama, knjigama, grnčarijom, ikonama.
U Starom gradu rade i prodaju svoje radove slikar Dobrivoje Petrović, ikonopisac Dragica Kosić, slikar-keramičar Goran Vukčević, književnik i knjižar izdavač Nikola Malović, slikar Đuro Prijić Beli, slikar Momo Mićunović...
Neki od njih su rezignirani odnosom nadležnih prema starogradskom bogatstvu, dijeleći mišljenje mnogih svojih sugrađana, a drugi su učaureni u svom svijetu, ne eksponiraju se previše i čekaju bolja vremena. Svi misle da Stari grad zaslužuje mnogo bolji izgled i stvaralačku promociju.
„Ovo je jedini Stari grad u Crnoj Gori koji nije uređen, nego se oslanjamo na ono što su stare generacije ostavile. Smiješnu cifru treba uložiti da bi se popločalo stepenište pored gradske galerije „Josip-Bepo Benković“, a ono tako stoji od zemljotresa. Slike ili zanatske rukotvorine treba iznijeti ispred galerija i radnji, jer šta će drugo privući turistu da pođe neuglednom ulicom koja je noću neosvijetljena“, komentariše Đuro Prijić Beli.
On dodaje da u slučaju da se iznesu radovi koji bi privukli turiste, dolazi inspekcija. Inspekcija bi sa trga otjerala i putujućeg slikara sa štafelajem.
„Stari grad ima zanimljivih ljudi koji stvaraju, ali se niko ne druži, niko ljude ne okuplja. U galeriji „Josip-Bepo Benković“ hercegnovljanski umjetnici gotovo da ne mogu da izlažu, kaže Prijić, dodajući da je javna galerija zatvorena kada bi trebalo da radi, u kasnije sate, popodne i za vikend.
„Za sve što se napravi, Herceg Novi se „pokriva“ Vojom Stanićem i zato Bog mu dao zdravlja još 150 godina da živi, jer ćemo do tada da važimo za grad umjetnika“, poručuje Prijić.
Ikonopisac Dragica Kosić ima galeriju ikona koja je njen atelje. U sporednu uličicu Starog grada namjenski se u ovaj prostor ulazi i to uglavnom čine turisti u sezoni i Dragičini prijatelji.
„Za mene je Stari grad srce Herceg Novog, a duh svakom starom gradu daju umjetničke radionice, ateljei, galerije, pa bi zato trebalo da ih bude što više. Ljudi ljeti kad je veća gužva, naročito turisti, zastanu, svrate. Vide da je neki poluprivatni prostor, vide ikone, a onda bojažljivo stanu pored stola i gledaju kako radim. Dešava se da oni ponovo dođu, donose mi reprodukcije ikona s raznih strana. Lijep je taj kontakt između stvaralaca i ljubitelja umjetnosti. Ljudi koji odlučuju o ovom gradu trebalo bi da nađu načina da Stari grad postane umjetnički centar“, smatra Kosić.
Nikola Malović u svojoj knjižari i izdavačkoj kući SO od njenog osnivanja 2004. godine pokušava da okupi intelektualnu elitu, ljubitelje lijepe riječi. Ljeti u njoj mogu da se sretnu mnoga poznata imena domaće i književnosti iz regiona.
„U vansezoni harizmatični prostor na glavnom gradskom trgu privlači rijetke turiste i hercegnovske intelektualce. Ovdje je okupljalište i kutak gdje knjige mogu da se listaju satima“, kaže Malović.
Slikar i galerista Dobrivoje Petrović ističe da mu je kada je otvarao svoju galeriju bila ideja da to bude malo stjecište ljudi zainteresovanih za umjetnost, slikara, muzičara, književnika...
„Zvao sam mlade ljude, da napravimo malo monmartrovskog duha. Ali, kada bi i cio Monmartr preselili ovdje, on bi propao, rezigniran je Petrović.
On kaže da „floskula o Herceg Novom kao gradu slikara ne drži vodu, ali da je tako na cijelom primorju“. Petrović dodaje da grad ako je siromašan, ne mora da to bude i duhom.
„Grad bi mogao da kupi 10 štafelaja, pa preko ljeta da stoje na Belavisti, da ljudi malo slikaju. Mogu da se naprave svakodnevne besplatne projekcije o savremenim slikarima, renesansi ili nečemu drugom. To su stvari koje nijesu skupe, predlaže on.
U Starom gradu podršku umjetnicima daje galerija Sye Rider. Muzička škola i umjetnički centar AS, gradska biblioteka i lokalni radio upotpunjavaju ambijent. Ali, on ipak izgleda zatvoreno i previše tiho. Nadu daje nedavno sređena Sat kula čiji sat otkucava vrijeme za nešto novo u starom.
среда, 31. март 2010.
Španjola - Gornji grad
Tvrđava nazvana Španjola od strane lokalnog stanovništva iako se u najvećem broju dokumenata ona naziva Gornji grad. Zadržala je svoje ime i danas, premda su je Turci ponovo gradili oko 1539. - 1548. godine, na mjestu gde su je izgradili Španci nakratko osvojivši grad 1538. - 1539. godine.
Flota španskog admirala Andrea Dorije iznenada je stigla pod Herceg Novi juna 1538. godine. Sjutradan su Turci predali grad Špancima, koji su tu ostavili posadu od 6 000 ljudi. Uočivši značaj utvrđenja koje dominira gradom na najvišoj koti, Španci su odmah započevi popravku bedema i tog utvrđenja. Samo devet mjeseci kasnije, u julu 1539. godine, turski admiral Hajredin Barbarosa sa ogromnom flotom osvaja grad, posle duge i teške borbe.
Tvrđava je zajedno sa Bokom 1687. godine bila pod Mletačkom vlašću sve do propasti Republike 1797. godine. U tom periodu je na bakrorezima označena kao Fortezza superiore, ili F. di Gornigrad u Koronelija (1687) odnosno kao Castello u Mortiera (XVIII vek).
Tvrđava je odigrala zapaženu ulogu o odbrani Herceg Novog od Napoleonovih trupa 1806 godine kada je došlo do borbe u dolini Igala, gdje je bilo četiri hiljade Ruskih vojnika i kada su dejstvovali ruski topovi sa Španjole. U toku dvodnevnih borbi Francuzi su stigli do Starog grada i Španjole u koju se se povukle kombinovane Crnogorsko-Ruske trupe, ali nisu mogli da ih osvoje.
Glavni ulaz na istočnoj strani obezbijeđen je spoljašnjim zidom, dok je južna strana, prema moru, dograđivana i prilagođavana novim fortifikacijskim zahtevima za vreme mletačke vladavine, na zapadnom dijelu sačuvan je turski opus i djelovi džamije. Španjola je uvijek imala svojstvo utvrđenja vojnog karaktera, sve do početka 20. veka. U drugom svetskom ratu, neko je vrijeme bila zatvor.
Postoji pretpostavka da je Španjola podzemnim tunelom bila povezana sa Donjim gradom,
današnjim Starim gradom
Flota španskog admirala Andrea Dorije iznenada je stigla pod Herceg Novi juna 1538. godine. Sjutradan su Turci predali grad Špancima, koji su tu ostavili posadu od 6 000 ljudi. Uočivši značaj utvrđenja koje dominira gradom na najvišoj koti, Španci su odmah započevi popravku bedema i tog utvrđenja. Samo devet mjeseci kasnije, u julu 1539. godine, turski admiral Hajredin Barbarosa sa ogromnom flotom osvaja grad, posle duge i teške borbe.
Tvrđava je zajedno sa Bokom 1687. godine bila pod Mletačkom vlašću sve do propasti Republike 1797. godine. U tom periodu je na bakrorezima označena kao Fortezza superiore, ili F. di Gornigrad u Koronelija (1687) odnosno kao Castello u Mortiera (XVIII vek).
Tvrđava je odigrala zapaženu ulogu o odbrani Herceg Novog od Napoleonovih trupa 1806 godine kada je došlo do borbe u dolini Igala, gdje je bilo četiri hiljade Ruskih vojnika i kada su dejstvovali ruski topovi sa Španjole. U toku dvodnevnih borbi Francuzi su stigli do Starog grada i Španjole u koju se se povukle kombinovane Crnogorsko-Ruske trupe, ali nisu mogli da ih osvoje.
Glavni ulaz na istočnoj strani obezbijeđen je spoljašnjim zidom, dok je južna strana, prema moru, dograđivana i prilagođavana novim fortifikacijskim zahtevima za vreme mletačke vladavine, na zapadnom dijelu sačuvan je turski opus i djelovi džamije. Španjola je uvijek imala svojstvo utvrđenja vojnog karaktera, sve do početka 20. veka. U drugom svetskom ratu, neko je vrijeme bila zatvor.
Postoji pretpostavka da je Španjola podzemnim tunelom bila povezana sa Donjim gradom,
današnjim Starim gradom
Konacno sanacija u Perastu
Iskustvo švedske organizacije za brigu o nasljedju Svenska föreningen för byggnadsvard sa kojom EXPEDITIO sarađuje od 2001. godine je bio impuls da se pokrenu slicni projekti na ovim prostorima. Prvi u nizu kampova je bila radna akcija raščišćavanja tvrđave “Sv. Krst“ u Perastu 2002. godine na kojoj su učestvovali volonteri iz naše zemlje i Švedske. Drugi volonterski radni kamp 2003. odnosio se na pripremne radove za sanaciju tvrđave u Perastu. Na ovom kampu učestvovali su volonteri iz naše zemlje i Švedske
четвртак, 25. март 2010.
Stari grad Kotor
Stari grad Kotor – Jedan od najljepsih kutaka Crne Gore, izvrsna i reprezentativna primorska gradnja i duh grada koji obitava unutar zidina.
Crkva i ostrvo Gospe od Skrpjela - Crkva Gospe od Skrpjela nalazi se na istoimenom ostrvu koje se nalazi u Bokokotorskom zalivu naspram prelijepog malog i mirnog grada Perasta. Ova crkva podignuta je 1630 godine, na vjestackom ostrvu koje se sagradili peraski ribari.
Grad Perast - mjesto nadomak Kotora u kojem su poznate palate.
Katedrala Svetog Tripuna - Ova katedrala je poznata po velikoj riznici koju posjeduje, jer je ona ujedno i jedna od starijih na prostorima Evrope.Danas je pod zastitom UNESCO-a.
Ostaci anticke vile sa mozaicima u Risnu – Jedinstven primjerak na nasoj obali.
Gradska vrata – Simbol otvorenosti i odbrane Kotora.
Crkva Svetog Luke u Starom gradu – Sa odlikama i romaničke i vizantijske arhitekture, ova crkva je danas znacajna po tome sto ima dva oltara, katolički i pravoslavni.
Stijena Lipci Strp – Arheoloski lokalitet od nacionalnog znacaja.
Toranj sa satovima – Nekada neodvojiv dio svakog starog urbanog jezgra. Danas atrakcija za svakog posmatraca.
Crkva Svetih Kozme i Damjana, Muo – Spomenik sakralne primorske gradnje.
Crkva i ostrvo Gospe od Skrpjela - Crkva Gospe od Skrpjela nalazi se na istoimenom ostrvu koje se nalazi u Bokokotorskom zalivu naspram prelijepog malog i mirnog grada Perasta. Ova crkva podignuta je 1630 godine, na vjestackom ostrvu koje se sagradili peraski ribari.
Grad Perast - mjesto nadomak Kotora u kojem su poznate palate.
Katedrala Svetog Tripuna - Ova katedrala je poznata po velikoj riznici koju posjeduje, jer je ona ujedno i jedna od starijih na prostorima Evrope.Danas je pod zastitom UNESCO-a.
Ostaci anticke vile sa mozaicima u Risnu – Jedinstven primjerak na nasoj obali.
Gradska vrata – Simbol otvorenosti i odbrane Kotora.
Crkva Svetog Luke u Starom gradu – Sa odlikama i romaničke i vizantijske arhitekture, ova crkva je danas znacajna po tome sto ima dva oltara, katolički i pravoslavni.
Stijena Lipci Strp – Arheoloski lokalitet od nacionalnog znacaja.
Toranj sa satovima – Nekada neodvojiv dio svakog starog urbanog jezgra. Danas atrakcija za svakog posmatraca.
Crkva Svetih Kozme i Damjana, Muo – Spomenik sakralne primorske gradnje.
Cetinje + mjesta koja morate posjetiti
Ostaci manastira Crnojevica na Cipuru - Stari manastir, podigao ga je Ivan Crnojevic jos 1484 godine na lokalitetu koji se zove “Cipur” (od grckog kipurion sto znaci divna basta), a manastir je srusen 1692 godine tokom jednog od upada Sulejmana Busatlije na Cetinje.
Zabljak Crnojevica – Nekad prijetoni grad stare crnogorske drzave.
Dvorac kralja Nikole, dvorski muzej – Memorijalni dom sa pomenom na zivot kralja Nikole.
Mauzolej Petru II Petrovicu Njegosu na Lovcenu – Pocivaliste najveceg crnogorskog vladara na samom vrhu svete crnogroske planine.
Zetski dom, Zgrada kraljevskog pozorista – Vrelo crnogorske drame i pozorisnog umjetnickog stvaranja. Izuzetne ljepote u svom enterijeru, ovaj objekat danas prestavlja pravi spomenik i kulturni centar regiona.
Biljarda, Njegosev muzej - Memorijalni dom posvecen crnogorskom vladici.
Vladin dom – Danas kulturni centar, nekada centar politickog djelovanja.
Cetinjski manastir sa crkvom Rodjenja Bogorodice - Zaduzbina je Ivana Crnojevica, koji je bio vladar drzave Zete krajem XV vijeka. U poslednjih 500 godina ovaj manastir je bio sjediste svih crnogorskih mitropolita.
Manastir Kom Crnojevica sa crkvom Uspenja Bogorodice - Nalazi se na gori, opkoljen zastitnim zidom sa dvije kapije. Ima kamenu kulu i zvonik posene ljepote.
Istorijsko jezgro grada Cetinja – Srediste politickog i kulturnog zivota Crne Gore u toku proteklih nekoliko vijekova.
Francusko poslanstvo u Kraljevini Crnoj Gori
Italijansko poslanstvo u Kraljevini Crnoj Gori
Austrijsko poslanstvo u Kraljevini Crnoj Gori
Englesko poslanstvo u Kraljevini Crnoj Gori
Rusko poslanstvo u Kraljevini Crnoj Gori
Grob vladike Danila na Orlovom krsu – Specifican monument rodonacelniku dinastije Petrovic, divna gradnja sa simbolicnim predstavama.
Kuca Svetog Petra na Rijeci Crnojevica – Dom crnogorskog vladike i sveca u tihoj i ocaravajucoj Rijeci.
Reljef Crne Gore u dvoristu Biljarde – Fenomenalan reljefni prikaz nase zemlje nastao u Prvom svjetskom ratu.
Vlaska crkva – Jedan od najstarijih hriscanskih svetinja u Crnoj Gori, ogradjena puscanim cijevima zarobljenog oruzja.
Stara elektricna centrala – Prvi korak u stvaranju moderne zemlje poceo je bas na ovom mjestu.
Zabljak Crnojevica – Nekad prijetoni grad stare crnogorske drzave.
Dvorac kralja Nikole, dvorski muzej – Memorijalni dom sa pomenom na zivot kralja Nikole.
Mauzolej Petru II Petrovicu Njegosu na Lovcenu – Pocivaliste najveceg crnogorskog vladara na samom vrhu svete crnogroske planine.
Zetski dom, Zgrada kraljevskog pozorista – Vrelo crnogorske drame i pozorisnog umjetnickog stvaranja. Izuzetne ljepote u svom enterijeru, ovaj objekat danas prestavlja pravi spomenik i kulturni centar regiona.
Biljarda, Njegosev muzej - Memorijalni dom posvecen crnogorskom vladici.
Vladin dom – Danas kulturni centar, nekada centar politickog djelovanja.
Cetinjski manastir sa crkvom Rodjenja Bogorodice - Zaduzbina je Ivana Crnojevica, koji je bio vladar drzave Zete krajem XV vijeka. U poslednjih 500 godina ovaj manastir je bio sjediste svih crnogorskih mitropolita.
Manastir Kom Crnojevica sa crkvom Uspenja Bogorodice - Nalazi se na gori, opkoljen zastitnim zidom sa dvije kapije. Ima kamenu kulu i zvonik posene ljepote.
Istorijsko jezgro grada Cetinja – Srediste politickog i kulturnog zivota Crne Gore u toku proteklih nekoliko vijekova.
Francusko poslanstvo u Kraljevini Crnoj Gori
Italijansko poslanstvo u Kraljevini Crnoj Gori
Austrijsko poslanstvo u Kraljevini Crnoj Gori
Englesko poslanstvo u Kraljevini Crnoj Gori
Rusko poslanstvo u Kraljevini Crnoj Gori
Grob vladike Danila na Orlovom krsu – Specifican monument rodonacelniku dinastije Petrovic, divna gradnja sa simbolicnim predstavama.
Kuca Svetog Petra na Rijeci Crnojevica – Dom crnogorskog vladike i sveca u tihoj i ocaravajucoj Rijeci.
Reljef Crne Gore u dvoristu Biljarde – Fenomenalan reljefni prikaz nase zemlje nastao u Prvom svjetskom ratu.
Vlaska crkva – Jedan od najstarijih hriscanskih svetinja u Crnoj Gori, ogradjena puscanim cijevima zarobljenog oruzja.
Stara elektricna centrala – Prvi korak u stvaranju moderne zemlje poceo je bas na ovom mjestu.
Stari Bar
Stari Bar – Dusa danas savremenog i razvijenog Bara, u sebi cuva najljepse primjere graditeljstva jedne ere. Jednostavno, vrijeme kao da je stalo na ovom mjestu.
Crkva Svete Tekle - Gradjena karakteristicnim primorskim stilom gradjenja. Pored ikonostasa i pravoslavne trpeze, u crkvi postoji i katolicki oltar, sto ukazuje da je ova crkva sluzila i pravoslavnim i katolickim vjernicima.
Carsija i podgradje oko bedema, Stari Bar – Pravi mali etnoloski muzej na
Crkva Svete Tekle - Gradjena karakteristicnim primorskim stilom gradjenja. Pored ikonostasa i pravoslavne trpeze, u crkvi postoji i katolicki oltar, sto ukazuje da je ova crkva sluzila i pravoslavnim i katolickim vjernicima.
Carsija i podgradje oko bedema, Stari Bar – Pravi mali etnoloski muzej na
Tvrdjava Mogren
Tvrdjava Mogren izgradjena je 1860. g., za vrijeme austrougarske vladavine i predstavljala je jaku vojnu utvrdu koja je štitila prilaz Budvi sa zapadne strane.
Kada posjetite Budvu, ako volite setnju i bijeg od svakodnevnice morate posjetiti fenomenalnu tvrdjavu
Mogren. Ako se odlucite za setnju van grada necete pogrijesiti, jer to je pravi izbor. Uzivacete u
fantasticnom pogledu sa Vidikovca pogleda ka pucini i idilicnom plazom Mogren. Uocava se i tvrdjava Mogren do koje se lagano dolazi. Ako se osvrnete ka juznoj strani staze lako omozete uociti ostrvo Sveti Nikola. Nedavni pozar u blizini tvrdjave Mogren, prorijedio je drvece i unistio ne potrebno siblje, tako da sada lako mozete uociti zidine koje su ranije bile sakrivene gustim rastinjem. Fantastican pogled se pruza prema tvrdjavi Kosmac, a poseban izazov stvara prilika fotografisanjestaroga grada.
Kada se odlucite da je dosta i da je vrijeme da se vratite, prporucio bih vam da koristite stazu koja se spusta do plaze Mogren. Staza je dobro ociscena i lako prohodna. Koracanje po liscu stvorice fenomenalan efekat kao da hodate po udobnom tepihu. Kroz gustu borovu sumu sunce se tesko probija na ivici padine nazire se plaza Mogren. Svakako ne zaboravite svoje foto aparate kako bi ovjekovjecili fenomenalnne trenutke koje pruza ovaj idilican predio. Neke od fotografija sigurno ce naci mjesto na vasem facebook profilu. :))
Kada posjetite Budvu, ako volite setnju i bijeg od svakodnevnice morate posjetiti fenomenalnu tvrdjavu
Mogren. Ako se odlucite za setnju van grada necete pogrijesiti, jer to je pravi izbor. Uzivacete u
fantasticnom pogledu sa Vidikovca pogleda ka pucini i idilicnom plazom Mogren. Uocava se i tvrdjava Mogren do koje se lagano dolazi. Ako se osvrnete ka juznoj strani staze lako omozete uociti ostrvo Sveti Nikola. Nedavni pozar u blizini tvrdjave Mogren, prorijedio je drvece i unistio ne potrebno siblje, tako da sada lako mozete uociti zidine koje su ranije bile sakrivene gustim rastinjem. Fantastican pogled se pruza prema tvrdjavi Kosmac, a poseban izazov stvara prilika fotografisanjestaroga grada.
Kada se odlucite da je dosta i da je vrijeme da se vratite, prporucio bih vam da koristite stazu koja se spusta do plaze Mogren. Staza je dobro ociscena i lako prohodna. Koracanje po liscu stvorice fenomenalan efekat kao da hodate po udobnom tepihu. Kroz gustu borovu sumu sunce se tesko probija na ivici padine nazire se plaza Mogren. Svakako ne zaboravite svoje foto aparate kako bi ovjekovjecili fenomenalnne trenutke koje pruza ovaj idilican predio. Neke od fotografija sigurno ce naci mjesto na vasem facebook profilu. :))
уторак, 16. март 2010.
Kozik
Koznik ili Jerinin Grad je tvrđava koja se nalazi kod sela Kozice, jugoistočno od Pljevalja. Relativno dobro očuvani ostaci utvrđenja smješteni su na visokom, strmom, stjenovitom brdu iznad Kozičke rijeke.
Koznik se prvi put pominje 1441. godine u Dubrovačkom arhivu. Kao Castrum Koznik, grad se pominje i u povelji Fridriha III (1452—1493) hercegu Stefanu Vukčiću (1435—1466), iz 1448. godine.
U ataru sela Kozice nalazio se u srednjem veku rudnik gvožđa. Ruda je bila vrlo dobrog kvaliteta, a i eksploatacija je bila laka, što je, svakako, uslovilo da se na tom mestu podigne utvrđenje.
Može se slobodno reci da je Koznik tipičan primjer za prilagođavanje osnove utvrđenja terenu i za maksimalno korišćenje prirodnih oblika stjenovitog brda, kako bi grad bio što nepristupačniji. Grad ima jako izdužen oblik u osnovi.
Izvor pitke vode postoji nešto dalje, u podnožju grada.
Koznik se prvi put pominje 1441. godine u Dubrovačkom arhivu. Kao Castrum Koznik, grad se pominje i u povelji Fridriha III (1452—1493) hercegu Stefanu Vukčiću (1435—1466), iz 1448. godine.
U ataru sela Kozice nalazio se u srednjem veku rudnik gvožđa. Ruda je bila vrlo dobrog kvaliteta, a i eksploatacija je bila laka, što je, svakako, uslovilo da se na tom mestu podigne utvrđenje.
Može se slobodno reci da je Koznik tipičan primjer za prilagođavanje osnove utvrđenja terenu i za maksimalno korišćenje prirodnih oblika stjenovitog brda, kako bi grad bio što nepristupačniji. Grad ima jako izdužen oblik u osnovi.
Izvor pitke vode postoji nešto dalje, u podnožju grada.
понедељак, 15. март 2010.
Simbol Petrovca - Kastelo
Moja omiljena tvrdjava Kastelo - simbol Petrovca.
Sagradili su je Mlečani u XVI vijeku U njoj je bio mletački garnizon,
po njoj i naziv Kastel Lastva ili kraće Kastio.
Najstarija sanitarna zgrada u cijelom kraju bio je Lazaret u
Petrovcu iz XVI vijeka. Služio je kao karantin za smještaj bolesnika
u vrijeme epidemija.
Sagradili su je Mlečani u XVI vijeku U njoj je bio mletački garnizon,
po njoj i naziv Kastel Lastva ili kraće Kastio.
Najstarija sanitarna zgrada u cijelom kraju bio je Lazaret u
Petrovcu iz XVI vijeka. Služio je kao karantin za smještaj bolesnika
u vrijeme epidemija.
среда, 10. март 2010.
Tvrdjava Mamula - siguran čuvar ulaza u Bokokotorski zaliv
Tvrđava poznata pod imenom Mamula, podignuta je na malom kamenitom ostrvu Lastavici, kružnog oblika, prečnika oko 200 m, koje se nalazi na ulazu u Bokokotorski zaliv, udaljeno oko 3,5 morske milje od Herceg Novog. Po mnogim sudovima znalaca, čak i u svetskim okvirima, tvrđava i sad predstavlja remek djelo vojnog neimarstva. U kombinaciji sa trđavom Arza na poluostrvu Luštica i Fortom Prevlaka na rtu Oštro činila je neprelazni bedem i sigurnog čuvara ulaza u Bokokotorski zaliv.
Tvrđavu, koja je bila projektovana za isključivo vojne operacije, je podigla Austro-Ugarska kao jedan od važnijih fortifikacionih objekata koji je štitio ulaz u Bokokotorski zaliv. Zajedno sa ostalim fotifikacijskom objektima bokokotorskog zaliva bila je preuzeta od ratne mornarice Kraljevine jugoslavije i činila je dio obalne odbrane u periodu između dva Svjetska rata.
Ulaz sa pristaništem i malom plažom, nalazi se na severnoj strani ostrva Lastavica, dok je sa preostalih strana sveta, njena obala strma, nepristupačna, a more je duboko. Ona, po svom arhitektonskom rešenju, predstavlja najepšu tvrđavu na Jadranu. Za vreme mletačke vladavine ostrvo Lastavica je nosilo naziv Rondina. Sredinom 19. veka, 1853. godine austrijski general i namesnik Dalmacije, baron Lazar Mamula, poznat i kao venčani kum crnogorskog knjaza Danila Petrovića, je na njemu izgradio tvrđavu, koja od tada nosi njegovo ime.
Tvrđava Mamula danas predstavlja jednu od najvećih i najbolje očuvanih austrijskih fortifikacija na Jadranu, koju karakteriše monumentalnost, izrazita preciznost gradnje i savršena funkcionalnost oblika. Tvrđava je zaštićena kao spomenik kulture druge kategorije.
Tvrđavu, koja je bila projektovana za isključivo vojne operacije, je podigla Austro-Ugarska kao jedan od važnijih fortifikacionih objekata koji je štitio ulaz u Bokokotorski zaliv. Zajedno sa ostalim fotifikacijskom objektima bokokotorskog zaliva bila je preuzeta od ratne mornarice Kraljevine jugoslavije i činila je dio obalne odbrane u periodu između dva Svjetska rata.
Ulaz sa pristaništem i malom plažom, nalazi se na severnoj strani ostrva Lastavica, dok je sa preostalih strana sveta, njena obala strma, nepristupačna, a more je duboko. Ona, po svom arhitektonskom rešenju, predstavlja najepšu tvrđavu na Jadranu. Za vreme mletačke vladavine ostrvo Lastavica je nosilo naziv Rondina. Sredinom 19. veka, 1853. godine austrijski general i namesnik Dalmacije, baron Lazar Mamula, poznat i kao venčani kum crnogorskog knjaza Danila Petrovića, je na njemu izgradio tvrđavu, koja od tada nosi njegovo ime.
Tvrđava Mamula danas predstavlja jednu od najvećih i najbolje očuvanih austrijskih fortifikacija na Jadranu, koju karakteriše monumentalnost, izrazita preciznost gradnje i savršena funkcionalnost oblika. Tvrđava je zaštićena kao spomenik kulture druge kategorije.
Tvrdjava Forte Mare
Tvrđava predstavlja začetak srednjovjekovnog grada koji je osnovao bosanski kralj Tvrtko I 1382. godine, a oko koga se u vrijeme Stefana Vukčića Kosače formirao značajniji grad i utvrđenje.
Na tvrđavi se sačuvao jedan dio odbrambenog zida na jugoistočnom uglu iz najstarijeg bosanskog perioda.
Radikalna rekonstrukcija izvršena je u vrijeme turske dominacije, kada tvrđava zadobija današnje gabarite, oblike i visine, sve do odbrambene krune sa otvorima za topove.
Sredinom 16. vijeka tvrđava se pominje kao "Jaka Kula", ili kao "Kula Abaspaše". Početkom 18. vijeka rekonstruisali su je Mlečani i od tada datira današnji naziv.
Sadašnji izgled tvrđave uglavnom su dali Austrijanci, koji su 1833. godine izveli niz dogradnji. Tvrđava tada postaje jedan od najznačajnijih fortifikacijskih punktova u gradu.
Danas, Forte Mare dočekuje sve izletničke brodove na povratku u gradsku luku. Na njenoj otvorenoj terasi prikazuju se bioskopske predstave a u unutrašnjem prostoru radi noćni klub
Na tvrđavi se sačuvao jedan dio odbrambenog zida na jugoistočnom uglu iz najstarijeg bosanskog perioda.
Radikalna rekonstrukcija izvršena je u vrijeme turske dominacije, kada tvrđava zadobija današnje gabarite, oblike i visine, sve do odbrambene krune sa otvorima za topove.
Sredinom 16. vijeka tvrđava se pominje kao "Jaka Kula", ili kao "Kula Abaspaše". Početkom 18. vijeka rekonstruisali su je Mlečani i od tada datira današnji naziv.
Sadašnji izgled tvrđave uglavnom su dali Austrijanci, koji su 1833. godine izveli niz dogradnji. Tvrđava tada postaje jedan od najznačajnijih fortifikacijskih punktova u gradu.
Danas, Forte Mare dočekuje sve izletničke brodove na povratku u gradsku luku. Na njenoj otvorenoj terasi prikazuju se bioskopske predstave a u unutrašnjem prostoru radi noćni klub
понедељак, 8. март 2010.
Pjesacenje u istoriju
Lijep aprilski dan je idealan za pjesacenje.Kuda god da se zaputite - dobro je.Ovaj put bih vam predlozio
posjetu brdima i istoriji: obidjite nekadasnju granicu Crne Gore i Austrije.
Vraticemoo se dakle vijek i po unazad i proci granicnin putem dvije drzave. Ne samo zbog istorije ili arhitekture, nego zbog fizicke rekreacije i prelijepih vidika koji se ostvaruju na putu, na rivijeru, hotele,turizam, izvanrednu panoramu....
Otidjite kolima do sela Brajici i tu skrenite ka tvrdjaci Kosmač koja je putem udaljena nekih 400m.
Parkirajte kola i dalje idite pjeske.Obidjite tvrdjavu, ipresivna je zar ne ? Iako ne najveca gradjevina ovakve vrste: gradili su je austrijski inzinjeri i lokalno stanovnistvo za potrebe austrougarske vojske, sredinom 19-tog vijeka. Kao i kod ostalih austrijskim tvrdjava, odmah ce vam privuci paznju kao lijepa i skladna, zamisljena kao estetrski objekat, a ne kao vojna utvrda. Lukovi , tesnaci pravilni, podrumi skladista stambeni prosto, sve to vise prilici jednom velelepnom dvorcu, a ne kasarni. Prije par godina mlada umjetnica je na otvore tvrdjave postavila velike,teske, plisane zavjese. Ljudi u prolazu su mogli pomisliti da je to dvorac nekog ekscentrika.
A pogled sa tvrdjave opija, tesko je odvojiti se od najljepseg primorja pred sobom. Kad krenete dalje zacudicete se kako put koji je gradje prije toliko godina i dan danas u dobrom stanju. to je put za konjske zaprege, sa kojima su se dovlacile razne namirnice, voda ali i municija i topovi.Kanalici za odvod vode sa puta su jos u funkciji.
Proci cete pored gigantske lipe i posle toga iz brajickih uci u pastrovske zemlje.Put ide samom ivicom provalije i ispod vas se nalaze pastrovska sela. Ako ste u kondiciji mozete se popeti na Goli vrh odakle se vidi i jezero i more. Ako niste nastavite put je ravan. Posle tri sata racunajkuci odmore i zadrzavanja
stici cete do manjeg utvrdjenja, Ogradjenice. Odatle se vide tvrdjave u Boki: Oštra i Azra. Nekad se sa njima komuniciralo svjetlima i vatrom. Mozda zateknete nekoga: cobane ili lovce. Tu je i lovackio dom i obnovljena crkva Sv, Spiridona. Odatle se krivudajucim putem spustite pored krivudavog potola pratite stazu, pravo kroz krsa, a potom kroz sumu do sela Rustova, na asfaltni seoski put. I dalje nizbrdo do magistrale i prvog prevoza.
Tako opijeni prirodom, moguce je da zaboravite na auto parkirano u Brajicima. Ne panicite tamo mozete stici lokalnim prevozom.
posjetu brdima i istoriji: obidjite nekadasnju granicu Crne Gore i Austrije.
Vraticemoo se dakle vijek i po unazad i proci granicnin putem dvije drzave. Ne samo zbog istorije ili arhitekture, nego zbog fizicke rekreacije i prelijepih vidika koji se ostvaruju na putu, na rivijeru, hotele,turizam, izvanrednu panoramu....
Otidjite kolima do sela Brajici i tu skrenite ka tvrdjaci Kosmač koja je putem udaljena nekih 400m.
Parkirajte kola i dalje idite pjeske.Obidjite tvrdjavu, ipresivna je zar ne ? Iako ne najveca gradjevina ovakve vrste: gradili su je austrijski inzinjeri i lokalno stanovnistvo za potrebe austrougarske vojske, sredinom 19-tog vijeka. Kao i kod ostalih austrijskim tvrdjava, odmah ce vam privuci paznju kao lijepa i skladna, zamisljena kao estetrski objekat, a ne kao vojna utvrda. Lukovi , tesnaci pravilni, podrumi skladista stambeni prosto, sve to vise prilici jednom velelepnom dvorcu, a ne kasarni. Prije par godina mlada umjetnica je na otvore tvrdjave postavila velike,teske, plisane zavjese. Ljudi u prolazu su mogli pomisliti da je to dvorac nekog ekscentrika.
A pogled sa tvrdjave opija, tesko je odvojiti se od najljepseg primorja pred sobom. Kad krenete dalje zacudicete se kako put koji je gradje prije toliko godina i dan danas u dobrom stanju. to je put za konjske zaprege, sa kojima su se dovlacile razne namirnice, voda ali i municija i topovi.Kanalici za odvod vode sa puta su jos u funkciji.
Proci cete pored gigantske lipe i posle toga iz brajickih uci u pastrovske zemlje.Put ide samom ivicom provalije i ispod vas se nalaze pastrovska sela. Ako ste u kondiciji mozete se popeti na Goli vrh odakle se vidi i jezero i more. Ako niste nastavite put je ravan. Posle tri sata racunajkuci odmore i zadrzavanja
stici cete do manjeg utvrdjenja, Ogradjenice. Odatle se vide tvrdjave u Boki: Oštra i Azra. Nekad se sa njima komuniciralo svjetlima i vatrom. Mozda zateknete nekoga: cobane ili lovce. Tu je i lovackio dom i obnovljena crkva Sv, Spiridona. Odatle se krivudajucim putem spustite pored krivudavog potola pratite stazu, pravo kroz krsa, a potom kroz sumu do sela Rustova, na asfaltni seoski put. I dalje nizbrdo do magistrale i prvog prevoza.
Tako opijeni prirodom, moguce je da zaboravite na auto parkirano u Brajicima. Ne panicite tamo mozete stici lokalnim prevozom.
Lesendro
Lesendro
U neposrednoj blizini Vranjine, živopisnog ribarskog mjesta na putu prema Virpazaru, nalazi se tvrdjava Lesendro. Lesendro je tvrdjava na steni na samom jezeru, izgrađena u XVIII veku. Smještena je na poluostrvu koje je do izgradnje željeznicke pruge Beograd - Bar bilo ostrvo.
U vreme vladike Petra II Petrovića-Njegoša služila je kao zaštita od turskih napada i osiguravala neometan ribolov i trgovinu. Vladika Rade (kako su u narodu zvali Njegoša) je tvrđavu obnovio, povisio zidove i često tu dolazio da se odmara. Po nekim kazivanjima tu je dovršavao i neka od svojih djela. Lesendro je pod njegovom upravom bio jedanaest godina, a posle gubitka je ostala uzrečica "pogibe ka Vladika za Lesendro". Osman-paša 1843. je zauzeo Lesendro, u isto vreme kada i Vranjinu i na njemu su Turci napravili svoje utvrdjenje. Da bi tek 1878. godine bilo oslobođeno zajedno sa gradom-tvrđavom Žabljakom Crnojevića, koji su pripojeni Kneževini Crnoj Gori.
Lesendro je povezano sa Vranjinom nasipom preko koga idu magistrala i pruga Beograd - Bar.
U neposrednoj blizini Vranjine, živopisnog ribarskog mjesta na putu prema Virpazaru, nalazi se tvrdjava Lesendro. Lesendro je tvrdjava na steni na samom jezeru, izgrađena u XVIII veku. Smještena je na poluostrvu koje je do izgradnje željeznicke pruge Beograd - Bar bilo ostrvo.
U vreme vladike Petra II Petrovića-Njegoša služila je kao zaštita od turskih napada i osiguravala neometan ribolov i trgovinu. Vladika Rade (kako su u narodu zvali Njegoša) je tvrđavu obnovio, povisio zidove i često tu dolazio da se odmara. Po nekim kazivanjima tu je dovršavao i neka od svojih djela. Lesendro je pod njegovom upravom bio jedanaest godina, a posle gubitka je ostala uzrečica "pogibe ka Vladika za Lesendro". Osman-paša 1843. je zauzeo Lesendro, u isto vreme kada i Vranjinu i na njemu su Turci napravili svoje utvrdjenje. Da bi tek 1878. godine bilo oslobođeno zajedno sa gradom-tvrđavom Žabljakom Crnojevića, koji su pripojeni Kneževini Crnoj Gori.
Lesendro je povezano sa Vranjinom nasipom preko koga idu magistrala i pruga Beograd - Bar.
Пријавите се на:
Постови (Atom)
